мило (прил.) - да (сврз.)

Сите млади и зелени, да ти е мило да ги гледаш.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
И кога ќе почне да тера, да ти е мило да го слушаш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И втора година ме мори нежива заспивам пред зори без адамово ребро липам ко плам биди мит за привиди ненасит и минатото да биде мило да биде што не било ***
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Не ми е баш мило да лежам во вошките. Што можам јас?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)