Навистина, тоа е оној сплет од кривулести сокачиња, куќарки и куќи, и палатата на Папатеодоси, видлив стожер што го назначуваше местото на можно поаѓалиште за возбудливи криенки низ спиралните ходници на маалото, на мечтата.
               
             
           
            
            
              „Слово за змијата“
               од Александар Прокопиев 
              (1992)