Жолтоцрвени лисје кои паѓаат,  ги газиш под нозете, нежно со сомилост,  се плашиш веќе нема да ги има. До наредната есен.
               
             
           
            
            
              „Портокалова“
               од Оливера Доцевска 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  - Ќе издржите вие, знам, ве познавам јас добро, сте влечеле и потежок товар. - нежно со шепот разговараше со својте коњи, мислиш комуницира со нив без никаква мака, а тие пак послушно го следеа неговиот говор, постапувајки според неговите мирни наредби знаејќи дека само така е можно да се успее во намерата.
               
             
           
            
            
              „Ветришта“
               од Радојка Трајанова 
              (2008)