Е, некако нѐ баци, а лицето цело ѝ подвирува од солзи. Батачка.
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Ноќе зјапаме во небото  некако нѐ мрзи да скокаме од ѕвезда на ѕвезда  и ти како помлад ѓоа ме подучуваш  дека нема рампи само на патот  кон среќното минато.
               
             
           
            
            
              „Кревалка“
               од Ристо Лазаров 
              (2011)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  И ние одоколу вртиме. Кажуваме, ама се плеткаме, тревлиме. Не знаеме како да кажеме. Е, вака, така, некако нѐ разбра жената.
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)