Надвор поштарот одеше од едниот до другиот влез и прашуваше за некоја си Чана, а таа токму тогаш влегуваше во црната уста на влезот и грабнувајќи му го од раце одвај пропелтечи дека  таа е Чана и дека ова писмо го чека со денови.
               
             
           
            
            
              „Исчезнување“
               од Ташко Георгиевски 
              (1998)