спремно (прил.) - да (сврз.)

Палаво човече, нели, а сепак спремно да плаче заедно со секој нажален.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Една млада жена, можеби неговата секретарка, седеше свртена со грбот кон Винстон, го слушаше и изгледаше како спремно да се согласува со сѐ што кажуваше тој.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)