толку (прил.) - беспомошен (прид.)

Одтрепкувајќи го слепилото, се стркалав од твоето тело сопирајќи се на коленици и се чувствував толку беспомошен колку што само разголеноста може да те направи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Беше смешно да се гледа таа грамада од метал во толку беспомошна положба.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И онака слабите бели дробови на стариците од нив извлекуваа само пискотници.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тој беше таков детинест, толку беспомошен.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Најтешко од сѐ ѝ беше да ги остави своите. И без тоа се толку беспомошни.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тоа оние двајца тешко докрепуваа. Му го здогледуваше окото на вителот што ги поземаше, а беше толку беспомошен.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ни се прилближуваа фарови, се прекрстуваа рефлектори, се вртеа сини светла додека надоаѓаа полициски возила.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Можев да видам како други љубовници, фатени под светлата, бегаа гологази низ расфрланото ѓубре оставено од ордите а измамнички сокриено од ноќта.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)