Утредента отец Ангелариј влезе во одајата на отец Лаврентиј задишан и     му соопшти дека ноќта исчезнало пофалното слово за блажен отец Климент, кое     тој, отец Лаврентиј, го беше составил со своја рака и душа, а чие исчезнување се     дознава и од биографот на Климента, премудриот Теофилакт Охридски.                                                            Margina #32-33 [1996] | okno.mk                                                                                       123                2.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Влетуваат низ     отворениот прозорец на библиотеката, се нафрлуваат врз книгите по полиците и ги     подјадуваат; грицкаат со малите, остри невидливи запчиња и сосем ги покриваат     книгите со телцата.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  На 2 февруари 1962 година, во кафеаната “Балкан” библиотекарот на     Филозофскиот факултет Филип Филиповски му раскажуваше на еден свој пријател     каков сон сонил: седи тој во библиотеката, лето е, доцна попладне, си пивнува     ракија и го чита Прличев; во еден момент, низ отворениот прозорец забележува     рој скакулци: ситни се, разнобојни - зелени, кафени, црни.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)