уште (прил.) - си (гл.)

Сѐ уште си премногу изваден од памет? Можеш само сè да гомносаш...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Што зборува внукот? Може ли така да се зборува? - Уште си дете! - со прекор рече старецот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Знаеш дека сѐ е завршено, сѐ е готово, во тебе се одвива погреб, во твоето срце, со луѓе во процесија облечени во црно, тие го оплакуваат умрениот, а тоа си ти, а ти сѐ уште си жив.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Уште си ни потребен како курирче. Понатака ќе видиме.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Си поминал сто илјади километри, а чиниш сѐ уште си на стартот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Тој ти беше прав професор!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Нешто го збодна: зар уште си овде?... Сакаше да стане. Но мислата тежеше: го задржа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тој вриеж од утнати... Ах! не! Тој Куртиал Роже-Марен, не беше воопшто таков!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но, и покрај сите промени што ги претрпе твоето тело и лицето од болеста, твојот став, твојата убавина, твоите ширум отворени зелени очи откриваа дека си бил многу убав човек, но и дека сѐ уште си убав.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)