чудно (прил.) - бев (гл.)

Но чудно беше тоа што иако Голдштајн беше омразен и презиран од сите, иако секој ден и тоа по илјадапати на ден, на платформите, на телекранот, во весниците, во книгите, неговите теории беа побивани, уништувани, исмејувани, изложувани на погледот на јавноста како бедна бесмислица - наспроти сето тоа, неговото влијание изгледаше како никогаш да не се намалува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Чудно беше однесувањето на Ружа во наредните денови.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но чудно беше што кога Јован завлезе со казмата надолу и исцрпе нецело пол метро земја, почнаа да се појавуваат камења.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А чудно беше едно: на Димче не му се случуваше ништо.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Чудно беше колку брзо наеднаш станавме безгласни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
1 ... И така се налути Онисифор Мечкојад и ја остави дружината под сенката на манастирот а ние што останавме седнавме околу огновите да печеме парчиња месо од закланото добиче на кутриот Дмитар-Пејко.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Толку чудно беше тоа што и самиот се изненади.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
А чудно беше едно: на Димче не му се случуваше ништо.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)