Ќе погледнеш, а погледот ништо никаде не ти покажува и од никаде не ти се враќа назад.
               
             
           
            
            
              „Небеска Тимјановна“
               од Петре М. Андреевски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Татко ѝ ја гледаше, а погледот му цутеше, срцето благуваше.
               
             
           
            
            
              „Бојан“
               од Глигор Поповски 
              (1973)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Поради големата слабост, устата и очите му изгледаа непропорционално големи, а погледот како да му беше исполнет со смртна, непомирлива омраза кон некој или нешто.
               
             
           
            
            
              „1984“
               од Џорџ Орвел 
              (1998)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тоа е еден вид бајка, и самата приказна му           припаѓа на крајот на 19 век.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 22“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Кога ти е најтешко, кога ти се чини  дека гласот ти е крик, а погледот - молење,  загледај се, нурни се во водите сини,  ај, во таа свежина, во тоа шумолење.
               
             
           
            
            
              „Слеј се со тишината“
               од Ацо Шопов 
              (1955)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  А погледот вели: „Ќе му подместам“. Тоа е штедење во изразувањето. 136                                                                Margina #22 [1995] | okno.mk           
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 22“
              
              (1995)