Тоа што неговите дела се убави е само еден од неговите видови.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Џаспер ја презема таа обврска.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Иако имаше многу работа, отиде во продавница,           пронајде некаква механичка направа која овозможува побрзо испишување на           буквите, успешно ја употреби, направи сѐ друго што беше потребно за таа работа,           а покрај тоа ми го врати и моето лично достоинство.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Во 1826 година, кога султанот Махмуд II ги ликвидирал јаничарите, Алија се одметнал и вршел зулуми над народот, а покрај другото барал под шаторот да му доаѓаат убави девојки.
               
             
           
            
            
              „Потковица на смртта и надежта“
               од Миле Неделкоски 
              (1986)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  А покрај тоа и самиот Хегел лично не бил никаква револуционерна природа.
               
             
           
            
            
              „Значењето на Хегеловата филозофија“
               од Кочо Рацин 
              (1939)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Еден куп академски шалабајзери кои вешто манипулираат со зборот и секогаш „имаат” решение за сите проблеми, а покрај тоа државата и понатаму пропаѓа во провалија.
               
             
           
            
            
              „Двоглед“
               од Горан Јанкуловски 
              (2011)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Винстон, мајка му и татко му си најдоа место на подот, а покрај нив на една клупа еден до друг седеа старец и старица.
               
             
           
            
            
              „1984“
               од Џорџ Орвел 
              (1998)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Второто „К“ поврзано со колонска вода  Во светот е позната познатата келнска колонска вода и затоа Келн, инаку град на индустријата и трговијата, во цела Европа и надвор од неа го носи знамето на „4771“, а покрај овој број задолжително стои натписот „Келнише васер“.
               
             
           
            
            
              „Патувања“
               од Никола Кирков 
              (1982)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  А покрај тоа, јагулата е лековита; лечи: слабокрвност, жолтица, мајасил, падавица, катар во цревата, и други болести за кои човекот не знае дека ги има...
               
             
           
            
            
              „Злодобро“
               од Јован  Стрезовски 
              (1990)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Ѝ го подигна највисокиот споменик во црн мермер, а покрај нејзината си ја залепи и својата фотографија, со годината на раѓање и цртичка за годината кога ќе ѝ се придружи на сестричката.
               
             
           
            
            
              „И ѓаволот чита пРада“
               од Рада Петрушева 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Прават одлична рибина и јагнешка чорба, а покрај тоа, во дното на ресторанот, има стар џубокс со синглови на Хендрикс, Doors, Eagles.
               
             
           
            
            
              „Човекот со четири часовници“
               од Александар Прокопиев 
              (2003)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Подот е послан со килим, а покрај огништето има и кожа.
               
             
           
            
            
              „Антица“
               од Ристо Крле 
              (1940)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Ја запаметив и реченицата дека смртта знае да се расфрла со пораки што треба да ни го стегнат срцето.
               
             
           
            
            
              „Синот“
               од Србо Ивановски 
              (2006)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  А покрај грдите зборови што ги расфрлала околу себе, на смртта слабост ѝ било да го отне и поројот на болките објавувајќи го со тој гест своето владеење.
               
             
           
            
            
              „Синот“
               од Србо Ивановски 
              (2006)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Облеката и изгледот, освен се разбира оние на Леон, во неговото семејство беа традиционални, на главата машките членови носеа штрајмели, капи од кожув, на лицата имаа бради, а покрај образите им висеа долги свиоци коса, Шабат и годишните празници строго се почитуваа, а јадењата се подготвуваа по рецепти и начини едноставни и скромни, како на село. 
               
             
           
            
            
              „Светилка за Ханука“
               од Томислав Османли 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  И еден ден Раиз целосно го исекол фикусот, го раздели засекогаш од палмата.
               
             
           
            
            
              „Амбасади“
               од Луан Старова 
              (2009)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Идната пролет на местото на искорнатиот фикус забележи како растат мали палмички, а покрај палмата мали фикуси...
               
             
           
            
            
              „Амбасади“
               од Луан Старова 
              (2009)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  А покрај црквата некогаш течеше кротка вода  И вишеа стебла ангелите кај што беа распнати  И беше тихо месечина во крвта како да ти угрева.
               
             
           
            
            
              „Камена“
               од Анте Поповски 
              (1972)