ама (сврз.) - вера (имн.)

Да го стегнам на срце и да му речам: „Коле, сине, чувај се од патот што води на печалба“... (Силно возбуден).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ЗАФИР: Девет. Токму време за месење. (Вика од врата) Еј, Стојане, Божине, Фидане! Ај затворајте!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Вели само едно исто: Овде е танко, сечете, ама верата не си ја менувам, и покажува со раката на гушата и вратот. – Е!
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)