да (сврз.) - греши (гл.)

Навистина, во осаменоста човек е слободен да греши.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А времето навистина беше веќе отворено и можеше да го листаш како оној албум со слики на братучедата Роза, и, разлистувајќи ги страниците, ако гледаш внимателно, ќе сретнеш секакви лица: и насмеани, и зачудени, и несеќидневни, и обични; само расплаканите не ги спомнувам бидејќи секој си ги брише очите пред да застане пред фотографскиот апарат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Благодари му на Господа што се извлече толку лесно од оној овчеполски порој и престани да грешиш".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Знаеше дека греши, но повеќе сакаше да греши.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но човекот е сепак тој кој управува со својот живот но и со животот на сите суштества што го придружуваат. Дај боже да грешам!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мора да е така: како може бесмртниот, колективен мозок да греши ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но, од друга страна, ако нема спрема кого да греши, дали е тоа грешење?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)