да (сврз.) - догорува (гл.)

Набргу вревата се смири, останаа само факлите здружено да догоруваат и да ја одржуваат радоста на луѓето заради големиот улов.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Цигарата догоре во моите прсти, и јас, како самиот да догорувам, немав бол за тоа догорување.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)