да (сврз.) - дозволи (гл.)

И нема да дозволам, еве, на зборот си стојам, смртник да пречи од сега“.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
По доставувањето на тужбата до тужениот, за преиначување на тужбата е потребна согласност од тужениот, но и кога тужениот се противи судот може да дозволи преиначување ако смета дека тоа би било целесообразно за конечно решавање на односите меѓу странките...
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тужителот може да ја преиначи тужбата до првото рочиште за главна расправа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Се прашува: ќе дозволи ли и може ли да дозволи Србија во тетовскиот говор да се развиваат наместо македонските и српските-бугарски особини, а заедно со јазикот да се развиваат во Тетовско наместо македонски и српски-бугарските интереси?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Дури ни во моментот на смртта не можеме да дозволиме никакво скршнување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тие нема да дозволат еден таков излив да помине неказнет.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Да научиме да гледаме, слушаме, мирисаме, да ги вкусиме најмиризливите зачини на животот, да бидеме шармантни, харизматични, лесни како воздухот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да продолжиме да патуваме низ животот, да го исчистиме минатото од нечистотијата односно да го разбереме, да си простиме себе си и на другите за недостатоците, мааните, несовршеностите, да си створиме мир, конкордија, согласност, урамнотеженост и да дозволиме да бидеме водени од страна на големата сила што се наоѓа во нас, поголема од секоја надворешност, поголема од нас самите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Свесно влегуваат во мрачниот ковчег на секојдневието, а не смееме да дозволиме да западнеме во духовна пасивност.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Не смеам да дозволам да ме води бес и лутина, ги сублимирам негативните чувства но, ќе го унифицирам гневот, тешко е, но ќе издржам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Недостижен ни е достојниот живот на соколот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Моето постоење, конкретумот на моето битие без тебе, без нас, без она што можеме да постанеме заедно, без нашата љубов, без нашиот копнеж и жед за животот би било сурово, измачувачко, ништовно.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Така Господ ти помага да бидеш: жив и здрав, доволно силен, да останеш исправен пред животот, а не да дозволиш тој да те свитка, како млада тревка. – зборуваше баба ми, а јас учев од неа како од отворена книга.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ако сега го погледнам Саботер, би рекол дека сценариото не е без мани.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Си мислев често, кога ќе пораснам голема нема да дозволам што било да ѝ недостасува во сите години што доаѓаат...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Го извади од чантата Прогласот на Македонското Друштво во Женева упатено до народите во светот и до Конференцијата на амбасадорите во Лондон во која се образложува барањето за сопствена држава и почна да го чита, но полковникот Бонети го прекина: - Такви обединувања на Балканот никој нема да дозволи...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тој не смее да дозволи тоа да му се случи нему.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
По доаѓањето на чело на ЦК на МРО, Гарванов не можел да дозволи толку авторитетни лица, коишто не само што ја претставувале Организацијата, туку во тие моменти ги зеле во свои раце и функциите на уапсениот ЦК, и всушност раководеле со неа, да останат на тоа место, и ги замениле.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Православниот баќушка нема да дозволи.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Така, држејќи се во каква - таква рамнотежа, како одненадеш испливан средорек по секнување на поплава, небаре гранична плута што се додржува до замислената точка без да дозволи брановите да ја одвлечкаат на едниот или спротивниот сув брег.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И не можам, да знаеш, не можам да дозволам некој да се фрли под мојот воз!
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Но Дедо Мраз, не забележувајќи го сето тоа продолжуваше: - Ако бев доследен на верноста, сигурно немаше да дозволам од најголема да се претвориш во најмала и да се вратиш кај куклите.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Ако не можам да си го осмислам животот поради оваа безобразничка, тогаш сигурно нема да дозволам денов да ми остане неосмислен – помисли тој.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Не смееме да дозволиме да ни мрзнат другарите.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
ЛУКОВ: Ќе бидете ли добри, госпоѓо Христова, до утре во девет да дозволите грижата за Вашата сосетка да ја имаме - ние? Добра ноќ, госпоѓо Христова. (Излегува.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Мислиме дека во тој простор, што Поетот го нарекува небесна сфера, еднаш или двапати тој го има донесено и она чудно, за многу неупатени поединци суетно решение, дека таму никогаш нема да дозволи да се чувствува приземјен.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)