да (сврз.) - испушта (гл.)

Кога ќе поземеше здив, ќе почнеше да испушта некои чудни гласови: Ииии!
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Но кафезот, сам ли од себе, или од струење на воздухот во пирамидата, започнал да се ниша над саркофагот, да чкрта и да испушта гласови слични на оние од птиците што изумреле. Се мачел да ги замени.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)