да (сврз.) - праша (гл.)

Чанга мораше да праша зошто татко ми ја мешаше планетата Јупитер со истоименото божество.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сега таа му рече на татко ми: „Добро, бре, мажу, како не ти текна некојпат да свртиш очи, да прашаш да не сум гладна, да ми дадеше скришум корче леб?“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јас сум жена, оставена жена... и чувам едно дете без мајка, тоа дете го зедов на 4 годишна возраст и го одгледувам како можам и умеам... но, еве, животот не прегази финансиски, па јас дојдов овде кај вас да прашам дали вие некако ќе ми помогнете, барем да го истуркам девојчето да заврши средно школо... ме разбирате... - веќе со видно вознемирен глас и солзи на очите, почна да ги испрекинува зборовите.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
А и ти немој да си посмеал со тој збор да го спомнеш татко ми!“ реков вцрвен и готов да му се нафрлам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Е, де, јас колку да прашам. Зборот дупка не прави. Ајде, дај ги картите!“ забрзуваше Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не можам. Ете така, мислам - и да не ме чуе би ми било како да го навредувам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Чуму му служат, би можел да праша одреден тип луѓе, овие протегнати, фрактализирани, бескрајни поздрави, налик на оние на туберколозните сопрани во „Травијата” или „Боеми”?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Кога сме веќе дојдени да прашаме и за ќерката.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
- Не само да прашаш, туку и да замолиш.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сакаше да прашува уште и за учењето и за Елена, ама му се стори дека Денко одговара некако без волја, па само одмавна со раката, си промрморе под носот „Да видиш и да не веруваш“, - па замавна со копачот во земјата пред себе.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Кога малку ја стиша кашлицата, успеа да праша: - Кој е?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Помислив: намерно не погледнува кон отворената врата на големата соба.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ајде, нека се јави тоа маже! Молчите, нели!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На еден состанок на големците најде за потребно отворено да праша: „Кој од нас не сака да одгледа најубаво цвеќе?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Додека стоевме во тремот дури одбегнуваше да праша каде лежи; во која просторија е сместена?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На усните трепери прашање, но околу нас има многу луѓе, а таа е научена да прашува само кога сме сами.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Се осмелувам да прашам : - Татко, вештерките дење ли спијат?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ме копка прашањето и љубопитноста. Кого да прашам?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Излезе маж во одминати години, трипати се прегрна со Исо и без да праша кои сме и од каде, истото го стори и со нас.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Рајнер го беше посетил и доктор Ауербах, кој некогаш во детството го лечеше од очај, но Фридрих Рихтер и нему му немал кажано дека синот бил посвоен.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Откако ќе се разбудеше, тргнувавме кон атељето на некој сликар, за да прашаме дали ги запознал, дваесетина години пред тоа, сликарот Фридрих Рихтер и неговата сопруга, но никој од нив немаше чуено за нив, и она следно прашање: „Од кого тие го посвоиле детето?,“ остануваше непоставено.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Туку може ли да прашам со што се занимаваш, камерава на твоите гради ме потсетува...
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Никој не влегува во селото, никој не излегува. Барем некој да влезе, да праша за некого, да го прашаме за нешто, да се чуеме. 80
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе одам да прашам кај Дуковица Вендиоска. Да не ѝ се наоѓа. Викам по Дуковица. Не се одзива.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не говори у строју! Не ти даваат ни да прашаш за нешто, ни да кажеш, ако знаеш да кажеш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Е, мое е да прашам, велам, а твое - да ми кажеш. Ама Битола не е донде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Никој ништо не зборува, а се гледа дека секој сака да праша дали и в црква може да влезе болеста.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Потоа наеднаш ја крева главата кон мене, ги исправа ушите и како да сака нешто да праша, за нешто да помоли.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И кучињата се како луѓето, па и тие сакааат да прашаат: што им стана на луѓево, пред олкаво сонце да палат оган? А и кој не ќе се праша.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе ти дојде да побараш цигара или оган, да прашаш каква манџа јадат, за човечки работи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кладенчето си ромори, како и тоа да сака да праша нешто за мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Колку дена ќе добијам, велам, заборавив да прашам колку дена ќе добијам, ако...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Здравко сака да праша нешто, а јас и него не го оставам. И нему му ја затворам устата. 92
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сигурно некои од војниците, си мислам, сигурно некој извалкан војник сака да праша нешто, да побара нешто.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги ослободувам градите од воздух немајќи кого да прашам до кога ќе ме присилуваат на најневозможни чинови само заради тоа моето досие да порасне.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Што би го прашала, до каде смее да прашува, како, зошто не сака да е неучтива или не дај Боже – нападна!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Немаше никаква информација за Томаица. Не го сретнуваше ни брат ѝ Тодор, а и да го сретнеше, се плашеше да праша за неа, што се случува со неа, како е, дали сепак ќе мора да се мажи за конзулот.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Мене пушти ме да прашам што сум наумил ...
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не ѝ зедовте слика, сакаше да праша и не праша, не сакаше да се сретне со зажарениот поглед на богословот. Тогаш...
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Делегати сме“, рече. „Нѐ испратија да прашаме до кога вака“.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Да прашаш за Димитрија Жандарот. Што жени имам превртено.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
СИМОН: Може да прашам, зошто?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Не може да го праша тоа што му е дојдено да праша.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Почнаа да прашуваат за многу работи.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- А кон пладне намина божем случајно доктор Пачев за да прашал кога последен пат сум ја сретнал Пеперутката. Реков: вчера. Со несигурност во гласот. Иако можев да бидам уште понеодреден.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Бев заустил да прашам случајно да не се случило нешто несакано, непредвидливо… а можеби имав речено… или спомнато нешто необично, бидејќи наслутував делови од некои патеки… но Дуда се чинеше толку несреќна додека доаѓаше или си заминуваше… и тогаш сфатив дека Дуда всушност ми раскажува за себеси; за проблеми што се чинат толку тешки а таа храбро шета по нивната смешна страна.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Нели ти реков дека мојот пилот ми имаше зборувано за таа прекоманда.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Остануваше така целата измачкана зелено и жолто и црно...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ми вели онака, на поминување: „А бе Фердинанд, мајка ти се симна најмалку дваесет пати од седум саатот, да праша да не сме те виделе? Жими тебе!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Си го бришеше лицето, целото испотено, со својата голема нечиста престилка.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
За децата не требаше да прашуваат, некои се подадоа од другата одајка, други дојдоа побелени од снегот, од надвор, сите со радост го изговараа името на Пелагија и ја гушкаа.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Одам да прашам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се накашлав, голтнав, се решив да прашам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да прашам или да не прашувам? 56.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја гледам и не знам што да прашам повеќе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И тут, мут, ништо не ни текнува сега да прашаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали уште не веруваа или сакаа нешто да прашаат?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сакам уште нешто да прашам, ама ми се заврзува некаде јазикот и не ме риза.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Поправо, сѐ ни текнува одеднаш и не знаеме што да прашаме побргу.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Првпат откако е роден Дедо Мраз се сети да праша: - Еленчиња, еленчиња, сте виделе вие вакво чудо?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
И пак, првпат откако е роден, Дедо Мраз се сети да праша: - Еленчиња, дали некогаш сум бил женет?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Најпрвин треба да прашам дали ќе ме примат во автобус. Сега сè се млади шоферчиња, ама ќе најдам син од некој мој другар.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Е, сега најде кого да прашаш! - А зошто да не? - Затоа што тој пелтечи... Ха-ха-хааа!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Војник - се знае: „разбирам“ и „смеам ли да прашам“.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Партиската дисциплина не им дозволуваше да прашуваат и да знаат зошто така прави Захаријадис?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мече зинува да праша, но глас не се слуша.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Пророчки спокоен, чесен како ѕвездите врз себе тој се обиде да праша: кога, зошто?
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Кога ѕидарите, Хусеин и Абдула, дојдоа еден ден на чифликот за да прашаат за висината на минарето и така да ја прекратат караницата, и тогаш сите, по навик, првин погледаа во Тодора.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Дури и во полиција се јавуваше да прашува дали се случила некоја сообраќајка.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но никој не ми е крив, јас постојано ѝ досадувам на тетка ми Оце и ѝ префрлам што ретко доаѓа кај нас со Дена и што немам шанса да се покажам како добра, голема и паметна братучетка.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сакав да прашам што точно значи тој збор, ама се премислив, оти и онака му го сфатив значењето – Дена овој викенд очигледно ќе биде во моја надлежност и самата ќе треба да се снаоѓам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А и во болница, во Интензивна нега се јави, да не случајно таму те однеле, што знам поради каква несреќа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Стоеше, гледаше де во мене, де во гранчето со цветчињата, и како да сакаше нешто да праша, но не знаеше како.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
На усните трепери прашање, но околу нас има многу луѓе, а таа е научена да прашува само кога сме сами.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Не верувам дека завршило со берењето, туку нешто се сетило, сака да праша.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)