да (сврз.) - пука (гл.)

Тој сиот се тресеше и возбудено објаснуваше дека морал да пука.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Гредите од куќата почнаа да пукаат, ќерамидите да паѓаат на таванот, но овој не се потпали наеднаш, бидејќи Јордан беше го засипал со земја за да му држи топло зиме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Боб: Што се однесува до пандурот, полицаецот, уште од вчера упорно бара, дури и плачеше, да пука врз своите другари.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
За време на нападот врз шоферот, одбив да пукам.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Касапите го врзаа накусо за гредата добичето, му рекоа на милиционерот оти може да пука и ги фатија ќошињата на кланицата.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сега со метлата ја собра и она половинка од недопушената цигара, се посмеа кога си спомна како ја тресна ноќеска Претседателот таа половинка цигара, пред да стане да пука, или додека стануваше.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ha ден Свети Илија се даде примирје. Да не се задеваме. Такви примирја се правеа и за Нова Година. Ни тие да пукаат, ни ние да пукаме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не можеш да пукаш, се усвитила цевката, се топи железото и не го фрла ѓулето. Заглавува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас, кон таму треба да пукам, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Од тие што ги најдовме, велат децата, од тие што ги фрлавме в оган за да пукаат, велат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Кај покажуваш глава, главо букова, вели брат му, Дејан Деспотоски, и продолжува да пука како ништо да не било.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А и да пука, вели, ја ќе те погоди, ја - не.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Среќа твоја, вели Максим, што не им се здало на заптиите да пукаат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Не престанувајте да пукате сѐ додека не биде сосем мртов.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Тие сакаат ти постојано да пукаш од енергија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Камилски беше готов да пука на нов збор: Зборот баши-бузук, на пример?! Чуму ни е!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потоа, секој ден зборуваа за мене како за некое чудо.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Всушност, јас прецизно пресметував како можеше мојата пушка да пука, можеше да измрда само околу пет сантиметри, а кога требаше да ја погодам целта, ја држев под метата, не одеше ни лево ни десно. Секогаш сум погодувала.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Имам пушка в раце и можам да пукам. Веќе ничија вера не ќе поганиш со пцости.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
На нишан сме си. Ќе пукаш или да пукам?
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Тревата околу нив шушкаше како да пука сама од себе. „Минатата недела најдов погоре детелина со четири листа,“ му рече таа и зафрлувајќи ја главата се загледа во небото.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Но наместо одговор, напаѓа град камења на сите сејмени што беа на портата, па и на самиот буљукбашија. – Внатре, браќа, внатре да го најдеме нашиот душман и да си го земеме нашето – повикаа во еден глас поп Јаков и Димитрија и се џитнаа први кон портата која семејните брзо ја затворија и почнаа со мазгалките на калето да пукаат во купот селани. – Оф, ме изеде кучето краставо – писнаа неколку селани и паднаа на калдрмата поред портата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Колкав им е крвниот притисок и шеќерот На белосветските хуманитарци Кои на зајакот му велат да бега на ловџијата да пука И кои за своите самозададени мисии Папагалски повторуваат дека се мостови меѓу Исток и Запад?
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Таков куршум ми се виде НАРОДНАТА ПОГОВОРКА тука, од светлината таа ни иде во црните мети да пука... секој камен на местото си тежи!
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Кога наближија и терачите каде што лаеја кучињата и почнаа поначесто да пукаат и да викаат, мечката го напушти леглото и зафати да се пробива низ честакот кршејќи гранчиња при трчањето.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Кога се повлекоа војските од селото, Танаил започна сѐ позачестено да пука со мините во каменоломот за да го надомести сето она што го изгуби во времето додека војските беа во селото и кои му забранија да пука.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Кога не пука непријателот на нас, господ продолжува да пука: постојано нѐ опсипува со снег и дожд. Солзите ни се мешат со него.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Дојдоа до местото каде што лежела, ја опколија и почнаа да тераат, да викаат, да пукаат. Го испребараа секој дел, но мечката ја немаше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
А Танаил продолжуваше да вади камења, да пука позачестено како да сакаше да му ја распарчи сосем куќата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Не даваш за да пукаш во нас.“ Тишина. Исчекување.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Што направи, бре Бандо, што ти би да пукаш?“ го прашуваа луѓето, но тој молчеше потпрен со грбот на куќата; гледаше вземи и молеше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„А, дезертираш, мамето твое...” свика постариот војник и почна да пука по него. Трчаше по него и пукаше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Во таква несвесна состојба јас се обидов да ја извадам испуканата чаура и да ја пренаполнам пушката со цел да пукам во себе.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Прашања поставува исто како да пука со пиштол - инсистира на интензивни, полнозначенски разговори, наместо на учтиви расприкажувања.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И судбина ѝ е на Зоја да го носи пушкомитралезот и да пука, да убива, непријателот да го држи под оган...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И така мајкините и бабините најсакани гинеле за славата на Грција и вределе за Грција само тогаш, кога знаеле да пукаат, да убиваат други, да отстојуваат, со својата крв да ја величаат Грција.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Барем така, преку рид, преку трап, со пешник леб во едната и парче сирење во другата рака, да се пцуеме, да се караме, а не да пукаме и да се убиваме...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Постојат желби да се владее со други, желби да се има нешто што го немаат други, па како што се вели тие други да пукаат од завист.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ќе се загрее алиштето и — пам, пум — ќе почнат да пукаат, мислиш некоја престрелка, пушкарање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И прскаат искри ко скрувци сол да пукаат, ко икри од риба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Борците скокаат и се фаќаат за оружје. Готови се да пукаат, ама не знаат во кого.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Само да пукаат и да ми се прават красти.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никој не сака да пука напразно.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нѐ пикнаа во гробиштата и почнаа да пукаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И кога почнавме да пукаме, господе, од сето оружје да се истура железо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Почнаа да шијат, да пукаат, да трешти ноќта.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На војниците им иде да пукаат во прозорците. Да пукаат и да пукнат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)