Јасперсен, барајќи формулации кои ќе го протолкуваат воздејството што едно книжевно дело го врши врз нас низ својот основен материјал, низ јазикот, вели: „Тоа уште повеќе се однесува на оваа внатрешна убавина на јазикот која произлегува од изборот и распоредот на зборовите, од сета нивна  сугестивност и способност да разбудуваат чувства.
               
             
           
            
            
              „Големата вода“
               од Живко Чинго 
              (1984)