да (сврз.) - симнува (гл.)

Рече дека може ко орел да езди и лесно, ко круши да симнува ѕвезди...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Сепак нешто станало кога веќе се решил да нѐ разбуди.“ И пак тој трепереше сеќавајќи се на зракот и на `рзнувањето и брзо се крстеше како да симува пајажеста павлака од челото: „Јас чув. Ви се колнам, јасно чув.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)