да (сврз.) - срка (гл.)

Си а гледа човекот женичката како говедарот стелната крава: да му се отели за да срка кутмач".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ниту едниот од нив не го крена погледот; продолжија да сркаат од водникавото јадење и меѓу сркнувањата ги разменуваа неколкуте неопходни зборови со тивок безизразен глас.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Шлапкаа гласно сркајќи и мене тоа многу ме нервираше, но...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
По некое време им рече нешто на другите, на нам неразбирлив јазик, и сите испоседнаа околу тенџерето и почнаа да сркаат од чорбата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Всушност, бегал од себе како човек што ги знае туѓите намери и што ги претчувствува изгубените битки на човекот со жена и со три деца. Не, тој човек никогаш не отстапувал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред Арсо Арнаутче се отворала со омајност златна и сина и сочна синоличка, и тој, од името на својата машкост што му била дадена од господа, можел само да се наведне под пролетна месечина и со жед на пустински камилар да срка пелур, потоа пијан од цветно вино да се закопа со чело во треви и да ѝ ги шепоти на земјата тајните на љубовта; во тој миг можел да биде уверен дека од земјата ќе шурне сребрена вода со чии капки светот ќе си ги излекува и очите и срцата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
10. ГОЛЕМА ЛАЖИЦА САКАШ, ГОЛЕМА ЛОПАТА ЗЕМИ - земајќи ја лопатата си намислил некој со неа да срка, а не да ја бодина в земи - ете какви чудесии запостоеја на веков!...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Мајсторите почнаа да сркаат. Со нив седна да ужина и Трајче.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Повеќе да сркаат грав. А ако сркаат повеќе грав, пак ги удираш по рака: - Јадете и од лебот, ќе им велам, што сте се навртиле само на гравот, ќе им велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)