да (сврз.) - јачи (гл.)

И наеднаш во глувата тишина на денот врз дворот почнува да јачи громот ослободен од летните окови на жегата.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Ко човек да јачи планината.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)