Ред и логика меѓу нив и не можеше да има, зашто материјата и духот, квантитетот и квалитетот, суштината и формата, по тоа сфаќање, се апсолутно раздвоени, идентични сами себеси или се само ствари, или само појави.
               
             
           
            
            
              „Значењето на Хегеловата филозофија“
               од Кочо Рацин 
              (1939)