и (сврз.) - девет (бр.)

На самоти почеток одвај чујно, речи си срамежливо, тивко како лесно треперење на крилја на вилино коњче, едната јa гони другата и се нижи во синџир, а во него - студените кладенци каде моми студена вода налеваат, прстенот меновник, долгите години на чекање, високите чардаци, белата пченица и деветте гулаби што високо над ширно поле летаат, јадовите момини и либето кое под прозорец, пред порти, под чардак чека...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Патријаршка, број триесет и девет, крај Вардар. Ќе ѝ го однесеш ли? Се согласив.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Каналот требаше да биде долг двесте дваесет и седум километри, од што триесет и седум вештачки канали, поврзувајќи сто деведесет километри езера и реки, со деветнаесет прегради, со кои се подигнуваше нивото на водените текови, за овозможување пловидба, четириесет и девет насипи, петнаесет брани.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Погледнете уште еднаш. Јас имам триесет и девет години и четири деца. Сега гледајте“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мора да е некаде околу тој датум, зашто беше прилично сигурен дека самиот тој има триесет и девет години и веруваше дека е роден во 1944 или 1945 година; но сега беше невозможно да се утврди каков било датум во рамките на една или две години.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Да појдеш на извор зад девет младости и девет премрежја да се напоиш и внесеш во него бистер и озарен да се вратиш при мене и да ме гледаш сѐ додека не протечеш дробно по мојава планина песу мој!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Сосем блиски по духот, а далечини по формата, се бројните алегории и параболи со елементи на фантастика со ретки содржини, почнувајќи од поетските параболи (Куќа) или кошмарните визии (Писание за ѕвероглавите, Специјалист по чудни болести) и алегориите (Потоп, Студ, Кула, Писмо, Старицата и деветте кучиња) со стокмени значења.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
За трите први одделенија ќе треба да подготват осумдесет и девет дупки, значи, барем по десет дневно и тоа во време од 8 до 10 часот, зашто попладне се на настава.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)