и (сврз.) - витка (гл.)

Банчината зграда се лула и витка, фенерот паѓа врз калдрмата и матно се разлева.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Патот, којшто потсетуваше на долга змија која со нејзиното издолжено тело се протега и витка на жешкото сонце , водеше до малата бистра рекичка на која имаше дрвено мосте.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)