И така, до рани зори, до точка и запирка Рада ги прочита сите четириесет и четири писма.
               
             
           
            
            
              „Последната алка“
               од Стојан Арсиќ 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Невидливото во поезијата е материја во која и запирката претставува ту оган, ту тага, ту некоја јарка боја навезена на работ на облеката.
               
             
           
            
            
              „Љубопис“
               од Анте Поповски 
              (1980)