и (сврз.) - злато (имн.)

Алишта, маст, сирење, а особено пари и женски накити од сребро и злато.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во јазикот на алхемијата, удиралката за пченица („небеското“ - бидејќи алхемијата е „небеско земјоделство“), Вознесението на Богородица, соблекувањето на невестата - сето тоа се метафори кои имаат исто значење: чистење - уситнување на нештата и нивно претворање во сребро и злато, или подобро во „камен на мудреците“ кој се споредувал со кристалот. 196 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
- Навистина беговите сакале да му помогнат, да го извлечат од батак, се сеќавал Чучук-Андреј.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- И пак, со сета сила и со сето сребро и злато, од меџидии до лири, не можеле да ја победат судбината.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А златово? Каде ќе најдеш ти кај нашите вакво богатство? – ѝ одговори Мигар со големо чудење што ги нарекува Анѓа свилата, кадифето и златото ѓубре.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Па ја дарва старицата вредна Дарови и злато торба една Со песна весел на коњ се качи Нема друга грижа, совест да го мачи.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Жените од овој крај сѐ до Илинденското востание тука носеа сосем бели носии извезени со срма и злато, носии многу живописни и надалеку чуени по својата убавина, а мажите куси облеки.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Децата го видоа и тоа дека на рацете има неколку прстени сѐ од сребро и злато, а еден меѓу нив беше најголем, со камен што светка како искри да фрла.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)