и (сврз.) - пешкир (имн.)

(...) Во Тимбукту видов еден мал Арапин кој умееше со газот да свири на фрула, а педерите- бузеранти и пешкирите ми рекоа дека тој е вистинска личност во кревет.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Најпосле се притаи во малата одаја, го отвори невестинскиот ковчег и од него, со ред ги извади и раздипли шамијата и кавракот, мантата и полката, долникот, бојот и пешкирот, скуталото и некои други везении и ткаенини.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Како шофер, тој е безвреден, едвај способен да вози.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И пешкирот е таму зад вратата закачен на дрвен чивилук.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)