и (сврз.) - извалкан (прид.)

Потоа нешто се случило со него, никој не знаел што.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Обратно „Е“ на изгазениот и извалкан снег што се смешал и со катранот под праговите од насипот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Политичкиот се загледа во неа и во шинелот, спушти поглед на нејзините нозе обуени во големи и извалкани цокули, а потоа ѝ рече: - Дојди поблизу.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Работеше нешто, повеќе белешкареше, за она време додека Змејко беше бригадир на градежната бригада, тоа време имаше доста такви белешкари и евидентичари, крај оние што работеа и што се натпреваруваа, а кога Змејко откажа да остане бригадир, тогаш уште првата утрина старецот ја изнајде некаде и ја зеде под мишка една стара заборавена и извалкана од рѓата синдикална книшка од 1922 година, што се беше сочувала меѓу алатите и отиде со неа кај Претседателот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
ТЕОДОС: Пареа ти ги попарила! Зошто ти се излепени и извалкани, како биволешка опашка?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: Па пив малку матеница, чорбаџи...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Стоеше згрчен и извалкан од она во него. Тој секако дури сега сфаќаше сѐ што стори.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во мракови се прибраа в село и Пелагија не ја лсна сијалицата кога влезе во одајчето, туку така промрзната и извалкана, се пикна под кувертата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ненадејно, од недообјаснети причини, тој Мустафа - ефендија се пропил, најпрвин кришум а потоа без срам, се запуштил и се откажал од себеси, некогаш трепетлив од хипохондрија, подоцна вошлив чаршиски шут во стуткана и извалкана облека.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)