и (сврз.) - везден (прил.)

- Тој лани седеше во неа. Тој имаше остро ноже и везден делкаше...
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
(Се разбира, сега, иако малку доцна, сепак сфатив, дека татко ти посакувал да покаже дека и тој е чедо на животот па токму поради тоа, тој проклет живот не смеел да се однесува кон него толку сурово, и везден да го казнува).
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Албанците, гологлави, пристапија со почит, со раце скрстени. Тој час најстариот се доближи и вземи удри очи па прошепна со искрен глас: И везден ти да плачеш, имаш зошто.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Ете вистина, стрико, се тие пилиња кај нас и везден кај се бараат и не можат да се видат.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Око не ја фаќа саноќ и везден по рабовите на неправилниот круг на животот.  Некој ѕвони. Некој друг.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)