ја (сврз.) - слуша (гл.)

Таа ги имаше научено кога си доаѓаа на сите да им даде по некое залче леб и да ги погали и, сѐ уште, како да ја слушам како им вика: Ајдете, убави на баба.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ние се плашиме, но уживаме да ја слушаме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тогаш, во паркот, на крај памет не нѝ беше да ја натераме да нѝ раскажуваподробности за убиството на девојчето. Напротив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)