и (чест.) - возрасен (прид.)

Првпат тогаш видов дека и возрасните плачат како што научиле да плачат како деца. ,...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Има и несовесни - и деца и возрасни - намерно кршат сијалици, а тие се скапи.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
А татко ти тогаш ти рече: „Сине, тоа е голем грев, тоа што наумил волкот да го стори“, но и ова го рече на оној негов чуден руски за кој сите го исмејуваа па и тогаш кога тој се напнуваше да ги увери присутните дека сите ние сме славјани и едно племе и дека треба да господари разбирјатељство помеѓу нас и да чувствуваме грижа едни за други, а јас, за да го смирам, морав да го повторам она што и пред тоа многупати му го имав речено: „Руски човече, побрзо јас ќе се разберам со своите мртви одошто ти со својата болка и со нас живите“, па тој веднаш замолкнуваше, се престоруваше најситно зрно просо и заминуваше во Горнидвор за да се качи на дудинката; беше и возрасен, и умен, а со срамно детско однесување.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)