на (чест.) - сѐ (зам.)

Можеа со еден поглед да го опфатат и целиот оној огромен човек пред себе, онака црвенокос, со здравје на бог, што бликаше во секое негово движење, во секое влакно од неговата коса, и наеднаш имаа исподзаборавено на сѐ друго.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Како да меси тесто, темницата на сѐ му даваше поинаков облик.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)