officer - онтологија

Dictionary.com

вршител повеќе

мн. вршители
Вид збор: Именка, машки род
Тој што врши некаква работа; тој што врши некоја должност.

забит повеќе

мн. забити
Вид збор: Именка, машки род
Турски воен старешина.
Турски: zabit
Употреба: Воен термин , Историја
Слично со: офицер (м.)

мулазим повеќе

мн. мулазими
Вид збор: Именка, машки род
турски офицер
Турски: mülazım Албански: mylazim, oficer turku
Употреба: Воен термин , Историја
Слично со: поручник (м.)

офицер повеќе

мн. офицери
Вид збор: Именка, машки род
Старешина во војска; носител на кој било чин од потпоручник до генерал.
Употреба: Воен термин

офицерка повеќе

мн. офицерки
Вид збор: Именка, женски род
Жена офицер; старешина во војска.
Албански: oficere
Употреба: Воен термин