калиф

мн. калифи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 20117
Муслимански верски главатар во арапските држави што ја има највисоката духовна и световна власт; титула на турските султани.
Англиски: khalif Турски: halife
Употреба: Религија
Примери:
Справедлив е нашиот калиф.
Калифот штрк.
Изведенки
калифа м.
мн. калифи