кулучар

мн. кулучари
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 36631
Тој што кулукува; тој што работи на кулук.
Англиски: serf
Примери:
Сите селани од околината се кулучари.
Изведенки
кулучарски прид.
кулучарскиот
Пример: кулучарска работа