олицетворение

мн. олицетворенија
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 15650
1. (глаг. им.) олицетвори; олицетворување
Англиски: personification Албански: personifikim
2. Изразување, претставување на нешто апстрактно со одреден лик, како живо суштество; олицетворување.
Англиски: embodiment Албански: personifikim
Примери:
Магарето е олицетворение на глупавоста, лисицата на лукавоста, волкот на крвожедноста итн.
3. Изразување на некоја идеја или поим во човечка личност.
Англиски: personification Албански: personifikim
Примери:
За мене тој беше олицетворение на самоувереност и богато животно искуство.