чукало

мн. чукала
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 22487
1. Алка, направа на порти со која се чука.
Англиски: door knocker
Примери:
Со чукалото чукна на портата.
Слично со: клукало (ср.)
2. Направа со која се чука при обработка на некои земјоделски култури (’рж, грав, ореви и др.).
Англиски: knocker
Примери:
Со чукала го чукаа граорот.
Изведенки
чукалка ж.
мн. чукалки