барабанџија
  
     
     
  
  
      
          
             мн. барабанџии
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 28714
	    
	
    
    
      
          1.
          Тој што удира на барабан во оркестар, музичар што исполнува партии за барабан.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Тој бил царски барабанџија. 
	              
	            
	          
	            
	              Седумте барабанџии ги удрија барабаните.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  Вид: музичар (м.)
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Службен известувач што се огласувал со барабан.
        
         
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  телал (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        