бука
  
     
     
  
  
      
          
             мн. буки
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 2104
	    
	
    
    
      
          1.
          Bид листопадно, планинско дрво со широка крошна.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Среде лединката како стожер стоеше една голема расчаталена бука.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  Вид: дрво (ср.)
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Жлеб издлабен во стебло по кој тече вода кон колцето во воденицата и сл.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Водата стрмно паѓаше надолу низ буката од воденицата, силно удираше на воденичкото колце, го вртеше и тоа ги тераше воденичките камења.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          (само едн.) шум, врева, бучава
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Звучниците крескаат и се трудат да го надвладеат сиот брмчеж и бука.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        