везир
мн. везири
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 4819
Висок државен достоинственик во Отоманската Империја, носител на граѓанска и воена власт, министер.
Примери:
По краток престој во Солун тој беше поставен за везир на Босна.
Велик везир - прв министер и советник на султанот, чувар на државниот печат; порано и главен заповедник на војската.
Изведенки
везирски прид.
везирскиот
везирскиот
