возбуда
  
     
     
  
  
      
          
             мн. возбуди
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 1265
	    
	
    
    
      
          
          Психичка состојба што се карактеризира со зголемена активност на чувствата и што влијае врз однесувањето на човекот.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    excitement
                  
	            
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        Албански:
			      
			        
			      
			        
			      
				  
  	                shqetësim, eksitim
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Пламнав од возбуда. 
	              
	            
	          
	            
	              Трепереше од возбуда. 
	              
	            
	          
	            
	              Не покажа знаци на возбуда. 
	              
	            
	          
	            
	              Живееше во постојани возбуди.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  Спротивно од:
		    
			  спокојство (ср.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        