врекло
  
     
     
  
  
      
          
             мн. врекловци
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
    
    
      
          
          Лице или животно што врека.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Малите врекловци цел ден си играа пред зграда.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          врекла ж.
мн. врекли
          
          
          
        
      
    
мн. врекли
 
   
         
	        