гладијатор
  
     
     
  
  
      
          
             мн. гладијатори
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 22111
	    
	
    
    
      
          
          Роб или осуденик (во Римското Царство) обучен да се бори со други како него или со диви ѕверови пред публика во голема арена.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Лавот и гладијаторот крваво се бореа во арената.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          гладијаторски прид.
гладијаторскиот
Пример: гладијаторски борби гладијаторски сандали гладијаторски игри
          
        
      
    
гладијаторскиот
Пример: гладијаторски борби гладијаторски сандали гладијаторски игри
 
   
         
	        