гугут
  
     
     
  
  
      
          
             мн. гугути
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 56105
	    
	
    
    
      
          
          гугање
        
         
	              Од дрвјата се слушаше гугут на гулаби.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		   
   
         
	        