гума
  
     
     
  
  
      
          
             мн. гуми
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 4661
	    
	
    
    
      
          1.
          (едн.) Еластична, растеглива материја добиена со вулканизација на суров каучук.
        
         
          
		  
		  
          2.
          Надворешна обвивка на тркалата на возилата.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Гума за велосипед. 
	              
	            
	          
	            
	              Автомобилска гума.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          Парче обработен каучук (гума) што се користи за бришење на напишаното со молив или со пенкало.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Гума за бришење.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          гумичка ж.
мн. гумички
(дем.) Гума за бришење на напишаното со молив.
          
          
        
      
    
мн. гумички
(дем.) Гума за бришење на напишаното со молив.
 
   
         
	        