гуша
  
     
     
  
  
      
          
             мн. гуши
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 2436
	    
	
    
    
             
    
      
          2.
          Болест на штитната (тироидната) жлезда при што доаѓа до отекување на предниот дел од вратот.
        
         
          
		  
		  
		  
		  
		  
      Изрази
      
        
          
            Се фатија за гуша - физичка пресметка или караница.
          
      
        
          
            Една душа, една гуша -	еден полесно се прехранува.
          
      
        
          
            На мртвите за душа, на живите в гуша - се мисли на обичајот да се нуди храна за душа и спомен на мртвите.
          
      
        
          
            Полн до гуша - најаден.
          
      
        
          
            Заборчен до гуша - многу заборчен.
          
      
        
          
            Дошло до гуша - нешто е преку секоја мера, претерано.
          
      
        
          
            Стави нож нод гуша - стави некого во безизлезна ситуација.
          
      
    
    
    
      Изведенки
      
      
        
          
           
          гувче ср.
мн. гувчиња
дем.
          
          
        
      
    
мн. гувчиња
дем.
 
   
         
	        