добиток
  
     
     
  
  
      
          
             мн. добици
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 1772
	    
	
    
    
      
          1.
          (само едн.) Домашни животни (крави, коњи, овци, кози).
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Татко го собра од дворот добитокот за да го води на паша.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Едно такво животно.
        
         
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  добиче (ср.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        