доктор
  
     
     
  
  
      
          
             мн. доктори
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 723
	    
	
    
    
      
          1.
          (едн.) Највисок академски степен што се добива со изработка и одбрана на значаен научен труд во определена област на науката.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Кандидатот се здоби со научен степен доктор по филолошки науки.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Лице што се здобило со таков научен степен.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Тој е доктор по филозофија.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          4.
          Лице што се разбира во нешто, што е добар познавач на нешто.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Отецот беше доктор за вино.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  експерт (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      Изрази
      
        
          
            Почесен доктор - титула што се доделува на научен или општествен работник како признание за големите заслуги во областа на науката или на општествениот живот.
          
      
    
    
    
      Изведенки
      
      
        
          
           
          докторка ж.
мн. докторки
          
          
          
        
      
    
мн. докторки
 
   
         
	        